می‌پرسم اما هیچ امّید جوابم نیست

می‌کوشم و آرامشی بر التهابم نیست

هر لحظه می‌کوبم به دیوار وجود خویش

حاشا خیال یک ترک بر این حبابم نیست

کمتر صدایم می‌کنی یعنی که می‌دانی

فرقی میان مرگ و بیداری و خوابم نیست

من باز هم درگیر درد نازکی هستم

می‌جوشد و می‌جوشم و آرام و تابم نیست

زنگار من هر بار می‌پیچد شبیه دار

شاید نگاه تو دلیل اضطرابم نیست

«باید بیفتم تا که برداری به دستانت؟»

می‌پرسم اما هیچ امّید جوابم نیست...

نظرات شما عزیزان:

ب.ربیعی

ساعت2:57---7 فروردين 1394

[وب سایت]

عالی
پاسخ: :)

rahim0afshar

ساعت0:24---13 بهمن 1392

- [ایمیل]

سلام هرازگاهی خوب نوشته ای می بینم که خوبم کند\" خوب مینویسی
پاسخ: ممنون از اعلام نظرتون شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل* -- *درگیر امتحان و پروژه و ... الخ...

ملیحه

ساعت14:31---30 دی 1392

باید بیفتم تا که برداری به دستانت؟


من حرفی برای گفتن ندارم...

(الان رفتم تو یه اتاق خلوت ...

)

فاطمه چرا شعرات انقد درد داره؟
خواستی جواب بدی، بهم اسمس بده

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: